Vanaf zijn vijfde liep hij al rond in de schoenmakerij van zijn vader. Dus voor Jonathan was het een logische keuze dat hij later ook schoenmaker wilde worden. Via de BBL-opleiding Schoenhersteller leerde hij het vak van zijn vader in de schoenmakerij én haalde hij zijn diploma.
‘Ik wilde het vak van mijn vader leren, maar ook mijn diploma halen. Zo kwam ik heel snel terecht bij de BBL-opleiding schoenhersteller. Als je deze route volgt, werk je vier dagen per week en ga je één dag naar school. Ik heb het altijd leuk gevonden om met mijn handen bezig te zijn en kapotte schoenen alle liefde te geven die ze verdienen. Het is een ambacht, daar word je pas goed in als je echt veel oefent. Het leuke is dat je echt bezig bent met iets maken, maar ondertussen ook klanten helpt, dat leer je ook niet uit een boekje.’
Het is een ambacht, daar word je pas goed in als je echt veel oefent.
Elke week een ander onderdeel
‘De opleiding geeft richting. We behandelen elke week een ander onderdeel. Vervolgens ga je daar mee aan de slag in de praktijk. Denk bijvoorbeeld aan het repareren van een hak of een zool. Op werk maak je dan een klein verslag met foto’s. Op school wordt het ook gestimuleerd om mee te doen met vakwedstrijden, ik ben meerdere keren in de prijzen gevallen. Dat soort dingen houden je scherp en zorgen ervoor dat je jezelf blijft uitdagen.’
Op school wordt het ook gestimuleerd om mee te doen met vakwedstrijden, ik ben meerdere keren in de prijzen gevallen.
Altijd blijven leren
‘Ik wil sowieso altijd blijven leren. Mijn vader geeft ook les op school, dus wie weet dat ik dat ook nog ooit ga doen. Ik werk sinds kort de helft van de week bij een revalidatiekliniek. Daar repareer ik orthopedische schoenen. Dat is natuurlijk weer een vak apart, maar wel een heel mooi beroep. Ik ben gevraagd voor deze baan, omdat iemand mij met de schoenen bezig zag in de winkel. Dat is natuurlijk een hele eer.’
Schoenmakerij overnemen
‘Uiteindelijk wil ik graag de schoenmakerij van mijn vader overnemen, daar praten we al regelmatig over. Dat duurt nog wel even, ik denk ruim 4-5 jaar. Als ik de zaak overneem, dan zou ik de schoenmakerij graag willen uitbreiden met een orthopedische tak. Uiteindelijk wil ik alle schoenen kunnen repareren, zeker die van mensen waarbij de schoenen zo belangrijk zijn, omdat ze lichamelijke klachten hebben.’
